MZKS "Orlęta" Aleksandrów Kujawski
W ponad 90-letniej działalności sportowej na terenie Aleksandrowa Kujawskiego największe osiągnięcia uzyskane zostały przez MZKS „Orlęta”. Rozwój klubu MZKS „ Orlęta” Aleksandrów Kujawski sięga początków XX wieku, kiedy to Gimnazjum Salezjańskim powstał klub sportowy „KUJAWIANKA” (1920 r.). Początkowo zrzeszał on uczniów gimnazjum. Już wrześniu 1922 r. drużyna rozegrała mecz towarzyski z Gimnazjalnym Klubem Sportowym w Toruniu. W następnych latach rozgrywała mecze towarzyskie m.in. z „Kolejarz” Kutno, „Makabi” Łódź, „Polonią” Bydgoszcz i „Bałtykiem” Gdynia. Uruchomiono sekcję lekkoatletyczną i tenisa ziemnego. W 1932 r. klub z uwagi na młode kadry zmienił nazwę na „ORLĘTA”. Przez wiele lat klub stał się głównym ośrodkiem sportu i rekreacji w mieście. Do działalności klubowej dołączono sekcje hodowców gołębi pocztowych. Ponadto istniały sekcje koszykówki, piłki siatkowej, tenisa ziemnego, tenisa stołowego, kolarska, hokeja na lodzie. W 1934 r. wybudowano stadion sportowy z boiskiem piłkarskim i krytą trybuną na 500 miejsc siedzących oraz bieżnie okrężną – 4 torową o długości 350 metrów. Najlepszym zawodnikiem sekcji piłkarskiej w latach dwudziestych był bramkarz Józef Mila, który został powołany do reprezentacji Polski jako bramkarz rezerwowy, a następnie występował w barwach pierwszoligowego ŁKS Łódź. W 1934 roku Gendarowska zdobyła mistrzostwo Polski na dystansie 60 m.
W okresie okupacji hitlerowskiej klub nie prowadził oficjalnej działalności. II wojna światowa okazała się tragiczna w skutkach dla aleksandrowskich „Orląt”. Nie doczekali końca okupacji m.in. Franciszek Kurzawa, Bolesława Makowski i Karol Palczyński, który został zamordowany w Katyniu. Po reaktywowaniu działalności w kwietniu 1945 r. początkowo przyjęto nazwę klubu „KOLEJARZ”, ale po kilku latach przywrócono nazwę „Orlęta”. Osobami, którzy reaktywowali klub byli: bracia Julian i Władysław Michalscy, Jerzy Zielonka, Edward Mosielski, Czesław Głuchowski i Zdzisław Kokowicz.
W latach 1945 i 1946 piłkarze stali się godnymi przeciwnikami dla wszystkich drużyn z okręgu pomorskiego. Wysuwali się w tabeli przed „Brdę” Bydgoszcz i „Wisłę” Grudziądz. W roku 1945 r. na 21 spotkań wygrali 16, 3 zremisowali w stosunku bramkowym 82:19. Pierwszy mecz hokeiści rozegrali z „Pomorzaninem” Toruń w 1948 roku. Od 1949 r. klub stara się o rozwój wszystkich swych przedwojennych sekcji sportowych. Największe sukcesy odnosili bokserzy. W 1951 roku Tomasz Nowak wywalczył Mistrza Pomorza juniorów w boksie, a 1955 r. Ryszard Przybysz został wicemistrzem Polski juniorów w wadze piórkowej. W 1956 roku Janusz Pilewski został wicemistrzem Polski juniorów w wadze średniej. Wysoki poziom reprezentowali siatkarze, którzy brali udział w rozgrywkach okręgowych i o mistrzostwo Federacji „Kolejarz”. Na początku lat 60-tych drużyna piłkarska występuje w lidze okręgowej i przegrywa awans do III ligi z „Brdą” Bydgoszcz. Na lata 1967-1973 przypada regres działalności sportowej. Jako LKS „Orlęta” klub ogranicza działalność do sekcji lekkoatletycznej. Na stadionie drewniana trybuna ulega zawaleniu, a płyta trawiasta nie nadaje się do gry.
Herb MZKS "Orlęta" Aleksandrów Kujawski
W dniu 17.02.1974 r. na Walnym Zebraniu Prezesem Klubu zostaje Zdzisław Kokowicz. Były hokeista CKWS „Legii” Warszawa i KS „ Kolejarz” Aleksandrów Kujawski. Kierował aleksandrowską sekcją kolarstwa z ramienia Zarządu Klubu KS „Kolejarz” Aleksandrów Kujawski. Zostają reaktywowane następujące sekcje sportowe: piłki nożnej, boksu, piłki siatkowej, piłki koszykowej i szachów. Piłkarze występowali w w A klasie, siatkarki w lidze okręgowej juniorek. W 1979 r. siatkarki po zdobyciu mistrzostwa ligi okręgowej wystąpiły w półfinale mistrzostw Polski grając takimi drużynami jak „Gwardia” Wrocław, „Juwenia” Szczecin i „Zawisza” Sulechów. Całkowita modernizacja klubu stała się życiową pasją Zdzisława Kokowicza. W latach 1978-1979 wyremontowano i zmodernizowano halę sportową mieszczącą się na dworcu PKP. Głównym jednak celem stała się modernizacja stadionu. Na miejscu zrujnowanego budynku powstała trybuna główna, pod którą umieszczono pomieszczenia klubowe i szatnie dla zawodników. Wybudowano pełnowymiarową płytę główną, która została okolona bieżnią i trybunami. Niemal codziennie wczesnym rankiem przed wyjazdem do pracy wizytował plac budowy. W planach między innymi miał być wybudowany hotel dla sportowców i basen miejski. W 1987 r. z powodu postępującej cukrzycy przestał być Prezesem Zarządu. Zmarł 3.09.1994 roku w Aleksandrowie Kujawskim. Uchwałą Rady Miasta Aleksandrowa Kujawskiego z dnia 23.06.1997 r. stadion przy ul. Sikorskiego 8 otrzymał imię Zdzisława Kokowicza.
W 1986 r. na Prezesa MZKS „Orlęta” wybrano Grzegorza Cichockiego, który dokończył budowę pawilonu i trybuny krytej. W 1987 r. piłkarze awansowali do ligi międzywojewódzkiej. Wiosną 1997 r. zespół miał realne szanse na awans do III ligi. W 1997 r. zapoczątkowano coroczne turnieje piłkarskie drużyn juniorów starszych (młodszych) im. Zdzisława Kokowicza i drużyn szkolnych im. Grzegorza Cichockiego. W latach 90-tych stadion MZKS „Orlęta” im. Zdzisława Kokowicza gościł piłkarzy m.in. ŁKS Łódź, „Amiki” Wronki i II ligowej „Elany” Toruń. Obecnie MZKS „Orlęta” jest klubem jedno sekcyjnym piłki nożnej z drużynami orlików, trampkarzy, juniorów młodszych i seniorów.
Na podstawie pracy licencjackiej Dawida Zycha „Historia klubu MZKS „Orlęta” Aleksandrów Kujawski”
Zachęcamy wszystkich, którzy mają jakieś zdjęcia, pamiątki, informacje do wysyłania ich na nasz adres e-mail byśmy mogli szczegółowo odtworzyć historię naszego klubu.
E-mail: mzks-orleta@tlen.pl